Receptioniste: “Met het algemeen ziekenhuis, wat kan ik voor u doen?”
Boer: “Onze Gust zat zjuuste op ons Magda en ton kwam daar junder helicopter aan, akkerdjie!”
Receptioniste: “Pardon?”
Boer: “Onze Gust zijne perluut stak er al in! En nu is hem voe de klootn!”
Receptioniste: “Wilt u graag dat ik u doorverbind met de afdeling Urologie?”
Boer: “Nint, zurkeltrutte, ik wil mien klutn were!”
Receptioniste: “Dan denk ik dat u zeker bij Urologie moet zijn. Momentje...”
Boer: “Dwaze kalle, zie je mie al met een stier naar de klieniekke gaan? Held, dat moe’k ebben! Held!”
Uiteindelijk slaagde de eigenaar van het fokbeest erin om een advocaat te strikken, die zo vriendelijk was de pers in te lichten. Zo weten we nu ook dat de stier is onderzocht door een veearts, die bevestigde - waarschijnlijk met het warme orgaan nog in zijn handen - dat de penis wel degelijk gebroken is. Dat ging wellicht zo:
“Hij is noa de zak.”
“Zie je da zeker?”
“Hij is noa de zak.”
“Dedzju, mielededzju!”
Het trieste is dat de dekstier nu naar het slachthuis moet, enkel en alleen omdat hij niet meer kan dekken. Over de koe rept niemand, terwijl het voor haar toch ook een heftige ervaring moet zijn geweest. Misschien schetst dit wat er nog steeds mis is met onze maatschappij: mannen moeten almaar presteren, vrouwen krijgen geen stem.
(Deze column verscheen in Het Nieuwsblad)
