Fleur van Groningen

Een jaar geleden ontmoetten we elkaar voor het eerst. We dronken koffie in een café, bestelden wijn en een maaltijd, spraken af om samen op schrijfretraite te gaan en kletsten tot laat in de nacht. Dat het zo natuurlijk aanvoelde, deed me geloven dat onze liefde in de sterren geschreven stond. De weken nadien verbleef hij bij zijn dochter in Zuid-Frankrijk. We hielden dagelijks contact. Mijn verlangen naar hem werd alsmaar heviger. De avond voor ons weerzien mailde hij me voor het eerst dat hij me graag zag. Ik lag al in bed, glimlachte verrukt naar het plafond en antwoordde dat ik hem ook graag zag. Zo eenvoudig, alsof het nooit anders was geweest. Hij kwam bij me eten en we zouden naar het theater gaan. Ik had heerlijk gekookt en mijn mooiste jurk aangetrokken. De deurbel ging, mijn hart klopte in mijn keel. Daar stond hij, met een bloem en een fles wijn, knapper dan ik me meende te herinneren. Stotterend nodigde ik hem uit om binnen te komen en liep onvast naar de keuken om de

In mijn onderbroek lig ik op de behandeltafel, zijn handen vinden de pijn nog voor ik die aangewezen heb. Alsof ze praten met mijn lijf. Weldadig. Hij past Fascia-therapie toe, een therapie die een beroep doet op het zelfhelend vermogen van het lichaam. Het doet me denken aan de cursus Cranio-Sacraal therapie die ik als prille twintiger volgde, waar ik het ritme van de hersen- en ruggenmergvloeistof van patiënten leerde aanvoelen. Een heel bijzondere ervaring: opeens word je andermans pulserende energie gewaar in je handpalmen. Dat klinkt overigens sexier dan het is. Het heeft vooral iets ontroerends, alsof je voor het eerst de hartenklop van een foetus hoort. De essentie van een ander levend wezen. ‘Heb je die ritmische energie ook bij jezelf gevoeld?’, vraagt de Fascia-therapeut. Ik schud van nee: ‘In die tijd was ik vooral gericht op anderen verzorgen.’ Hij legt uit dat hij gedurende zijn opleiding heeft geleerd om tijdens een sessie voor tachtig procent zichzelf te behandelen

Philippe Geubels (34) en Ruth Beeckmans (33) “Met jou zou ik direct gaan samenwonen!” Allebei spontaan, allebei grappig. Niet voor niks zetelen ze in de komische jury van De Slimste Mens ter wereld : zet Philippe Geubels en Ruth Beeckmans aan één tafel en de oneliners schieten in het rond. Ook in hun beleving van het ouderschap vinden ze elkaar. Dat een kind krijgen je kwetsbaarder maakt. Je een mooiere wereld wil achterlaten. En een goede relatie er alleen maar beter van wordt. ‘Wij zijn verliefder sinds de komst van onze dochter: haar vinden we allebei het allerbelangrijkst.’ tekst: Fleur van Groningen  foto’s: Marco Mertens Terwijl Ruth wordt opgemaakt voor de foto’s, komt Philippe de schilderwerken controleren. Ze vertelt hem over de voorstelling waarvoor ze momenteel repeteert en biecht aarzelend op dat ze nogal lui kan zijn. ‘Ik ook!’, reageert een enthousiast knikkende Philippe, vlak voordat hij zelf van een laagje fond de teint wordt voorzien. Als ze

Felix van Groeningen (38) en Charlotte Vandermeersch (32) “Dat wij zo verschillend zijn, houdt ons samen” Zijn vijfde speelfilm Belgica, waarin zij een hoofdrol speelt, komt dra in de zalen. Hij regisseert haar, zij inspireert hem. Maar in de eerste plaats zijn Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch geliefden. Die van elkaar leren, elkaar steunen, elkaar stimuleren. En die erover waken om elkaar niet uit het oog te verliezen als ze zich in hun artistieke activiteiten verliezen.“Om beurten trekken we aan de alarmbel: hé, ik heb u nodig !” Tekst: Fleur van Gro(e)ningen, Foto's: Kris Desmedt, Styling: Erik Vernieuwe, Haar & make-up: SabinePeeters Nooit maakte een Belgische film zo veel indruk als Felix’ dramatische The Broken Circle Breakdown . De film werd genomineerd voor een Oscar, sleepte meer dan vijftig internationale prijzen in de wacht, waaronder de Franse César voor Beste Buitenlandse film. In eigen land gingen maar liefst 425.000 mensen kijken. De ver

Zaterdag 27 februari was ik te gast bij 'Klara zkt Academie', aan het conservatorium te Mechelen. Het interview en mijn live muzikale bijdrage (piano & zang) zijn  hier  te beluisteren, vanaf 1u17''. Mijn liedje kan je hieronder beluisteren.