Sorry voor alles

Ook ik keek naar 'Sorry voor Alles', die heerlijke nieuwe zondagavondshow op Eén waarbij iemand naar de studio wordt gelokt om daar te horen dat zijn/haar leven een maand lang in scène werd gezet én gefilmd. Zondag was het de beurt aan Ann-Sophie, een roze troetelbeer geïncarneerd als een 23-jarige studente uit Loppem. Dat lacht, dat vindt alles tof, dat is de goedheid in persoon - een gedroomde kandidate voor een programma als dit. Aan mij zouden ze minder hebben. Ik zou op die beelden mensenschuw lopen te wezen, op een drol uitschuiven, stiepelzat om mijn eigen grappen ­lachen en betrapt worden op neuspeuteren in de file, roddelen over Tanja Dexters en masturberen met een schuine blik naar een poster van Bart Kaëll. Om dan uiteindelijk niet te kunnen stoppen met wenen in de studio. Nee, even serieus, ik moet er niet aan denken dat ze mijn leven zouden filmen. Weg privacy. In mijn ­columns kies ik tenminste zélf wat ik prijsgeef.
Op de sociale media verbaast men zich erover dat Ann-Sophie het niet doorhad. Dat ze zich niet verwonderde over al die uitzonderlijke situaties. Wel, ik denk dat heel wat mensen dat niet zouden doorzien. Vermoedelijk smeult bij velen het sprankje hoop dat ze op een dag het bijzondere leven krijgen dat bij hun bijzondere persoonlijkheid past. Al was het maar voor even, om later aan de kleinkinderen te kunnen vertellen. Zoals Ann-Sophie over zestig jaar tandeloos zal herhalen: “En toen kroop de bomma op een rodeostier en krijste ze luid mee met Rammstein.”
Dat Ann-Sophie getuige was op een fake huwelijk heeft haar gekwetst, las ik. Begrijpelijk. Anderzijds is zij dankzij 'Sorry voor Alles' wel héél wat dure prijzen rijker. Ik ben ooit járenlang door een man belogen en dat leverde me géén roadtrip doorheen Amerika op. Gelukkig kwam het ook niet op tv.

Afwisselend geven Fleur van Groningen en Nico Dijkshoorn hun eigen kijk op de actualiteit. 'Sorry voor alles' verscheen op 07/09/2016 in Het Nieuwsblad.